บทกวีแปลจากภาษาฝรั่งเศส “ณ ห้วยตึงเฒ่า“
ณ ทะเลสาบห้วยตึงเฒ่า
ข้าเคยเป็นเส้นสีทอรุ้งใส
คราลูบไล้หิมะครอบคลุมหมอกขาว
วารีเร้นเย็นเยียบยะเยือกราว
ดับรุ่มร้อนละลายร้าวหลอมหนาวริน
ข้ามิต่างช้างสารผิวกร้านหยาบ
เคยลอกคราบฟันน้ำนมแรกดมกลิ่น
คทาหักสุนัขแทะแหวะเป็นชิ้น
ไม้เท้าบิ่นพยุงร่างชายชรา
ฝุ่นละอองคะนองโถมโสมเทวษ
ประหนึ่งเศษแรมเสี้ยวเรียวนิศา
วัฏจักรมิรู้จบโคจรมา
เพื่อเหวี่ยงข้าทิ้งขว้างลงคว้างเคว้ง
ดั่งเปลวไฟประกายฝันมิทันจุด
เพลิงพลันหยุดมิรอดับอับแสงเปล่ง
ลืมข้าไว้ในวงกตอันวังเวง
เงาไม้เพ่งทะเลสาบทาบริ้วรอย
ระเร่ร่อนเหนือ–ใต้ทั้งออก–ตก
ถูกยอยกว่าสูงศักดิ์ ผลักต่ำต้อย
ข้ากำหนดกฎชีวิตลิขิตคล้อย
ภาษาถ้อยร้อยสำเนียงล้วนเสียงเดิม
แฝงคราบไคลคร่ำคร่าผ้าขนสัตว์
วสันต์กวัดกล่อมฤทัยให้ฮึกเหิม
ลดาลิ่วปลิวสลายคล้ายซ้ำเติม
เสียงข้าเริ่มแปร่งลิ้นมิชินคุ้น
กระจกสวยบานใสไม่สะท้อน
เหลือแต่จินตนาหลอนซ่อนว้าวุ่น
ริมบัญชรถอนหายใจดั่งไฟจุณ
มิทันกรุ่นตื่นจากฝันพลันลืมเลือน
คลุ้งกลิ่นสดเลือดสาดในบาดแผล
รอยไหมแพรแพ้กมลคนป่าเถื่อน
เป็นหยดน้ำหยาดน้อยคอยยั้งเตือน
สู้เถิดเพื่อนกว่าจะพรากจากโพยภัย
มิเคยวาดหวังจรดบทเริ่มต้น
ฤาก้าวพ้นอวสานกาฬสมัย
ประหนึ่งสายฟ้าฟาดบาดทรวงใน
รัตติกาลหลับใหล…ไร้นิทรา
เพ็ญ ภัคตะ แปล
5 สิงหาคม 2556
ต้นฉบับภาษาฝรั่งเศส
ของคุณ Edith Dekyndt ศิลปินชาวเบลเยี่ยม
Huai Tueng Thao Lake
J’ai été la couleur du rubis,
J’ai été la couleur de la neige,
J’ai été l’eau froide,
J’ai été l’eau chaude qui se mêle à l’eau froide,
J’ai été la peau d’un éléphant,
J’ai été la première dent qui pousse,
J’ai été le bâton mordu par le chien,
J’ai été le bâton soutenant le vieil homme,
J’ai été une partie de la nuit,
J’ai été la poussière sur la surface obscure de la lune,
J’ai été le cercle,
J’ai été la flamme avant qu’on ne l’allume,
J’ai été la flamme après qu’on ne l’ait éteinte,
J’ai été le village au fond du lac,
J’ai été le reflet de l’arbre sur le lac,
J’ai été le nord, le sud, l’est et l’ouest,
J’ai été le haut et le bas,
J’ai été les règles d’un jeu,
J’ai été la même syllabe dans des milliers de langues,
=============================================================
‘Métempsychose’ sera une série de dessins et une vidéo réalisés à Chiang Mai cet été 2013.
Les dessins représentent des mouvements, comme ceux de l’air, ou encore de fourrures.
Ils sont des dessins en mouvement ou en tout cas où l’idée de mouvement est liée aux gestes qui créent le dessin.
La vidéo sera un film où l’on suit un pick-up derrière lequel traîne un tissu de velours rouge de plus de vingt mètres que je considère comme un dessin filmé, une poursuite lente d’un objet qui peut évoquer. Une chute d’eau, par exemple, mais de couleur rouge, référence à l’omniprésence de cette couleur dans l’iconographie et l’architecture des temples bouddhistes. Elle fait aussi allusion à l’idée de métamorphoses, voire métempsychose, ou tout simplement de disparition, qui sont des notions de l’existence omniprésentes dans le bouddhisme.
L’ensemble est néanmoins à considérer comme une oeuvre ouverte, à laquelle chacun pourra s’identifier.
Un court poème celtique repris par Jorge Luis Borges dans le livre ‘Qu’est-ce que le bouddhisme’ est, à mon sens, la parfaite incarnation de cette philosophie, je me permets de reprendre un extrait de celui-ci:
J’ai été la lame d’une épée,
J’ai été une goutte dans la rivière,
J’ai été une étoile scintillante,
Edith Dekyndt, July 2013, Chaing Mai, Thailand.
Apichartpong Weerasethakul lend out his film camera to Pierre-Henri Leman & Edith Dekyndt to shoot their Road movie – Red Velvet (uncut) 2013. It’s a same camera that Apichartpong Weerasethakul used for shooting his film “Uncle Boonmee who can recall his past lives” . The winner of Palme d’Or at the 2010 Cannes Film Festival.
Seen in the pictures: Kim Jungsung, Korea based in NYC, Chai Siri and Rampad Kothkaew.
Edith Dekyndt’s embroidery was a commission assignment to a young lady in Chiang Dow. The motifs from her diary drawing on paper then hand embroidered with silver threads on Hemp fabric.